معنی نمک زار در لغت نامه دهخدا

زمین شور که در آن نمک فراوان باشد. (ناظم الاطباء). شورستان. مَمْلَحه. مَلاّحه. نمکسار. (یادداشت مؤلف). شوره زار. (فرهنگ فارسی معین) :، چون بیابان سوخته رویش ز اشک شور گرم، چون به تابستان نمک زار بیابان آمده.، خاقانی.، گر نمک زاری شود گیتی به جاست، با جراحت های خندان می روم.، طالب (از آنندراج).، نروید سبزه در هر جا نمک زاری است حیرانم، که خط چون سبز و خرم می کند لعل لب او را.، کلیم (از آنندراج).،، کان و معدن نمک. (ناظم الاطباء)

معنی نمک زار در فرهنگ لغت هوشیار

جایی که درآن نمک بسیار است شوره زار، معدن نمک

معنی نمک زار در فرهنگ فارسی معین

جایی که در آن نمک بسیار است، شوره زار، معدن نمک

معنی نمک زار - جستجوی لغت در جدول جو

نمک زار(نَ مَ)

لغت نامه دهخدا

نمک زار

فرهنگ لغت هوشیار

نمک زار((نَ مَ))

فرهنگ فارسی معین

نیک یار

(دخترانه)

دوست مشفق

فرهنگ نامهای ایرانی

نمک گیر

کسی که نان ونمک دیگری را بخورد و موظف به رعایت حق نان ونمک شود

فرهنگ فارسی عمید

نمک خوار

آنکه نان ونمک کسی را خورده

فرهنگ فارسی عمید

نمکزار

جایی که از آن نمک استخراج کنند، شوره زار، معدن نمک

فرهنگ فارسی عمید

نمک لاخ

نمکزار، جایی که از آن نمک استخراج کنند، شوره زار، معدن نمک

فرهنگ فارسی عمید

چمن زار

جایی که چمن در آن فراوان باشد، زمینی که در آن چمن کاشته باشند، مرغزار

فرهنگ فارسی عمید

چمن زار

(چَ مَ)

معروف است. (از آنندراج). مرغزار سبز و خرم. (ناظم الاطباء). جایی که چمن و سبزه روید. چمنستان. چمن خیز:
بیا ساقی ای نوبهار طرب
ز نخل قدت برگ و بار طرب
بیاد گل آن چمن زار فیض
بده لاله گون جام سرشار فیض.
طغرا (از آنندراج).
رجوع به چمن خیز و چمنستان شود، کنایه ازرخسار معشوق:
روان گوشه گیران را جبینش طرفه گلزاریست
که بر طرف چمن زارش همی گردد چمان ابرو.
حافظ

لغت نامه دهخدا

سمن زار

(سَ مَ)

باغ یاسمن و جای انبوه از درخت یاسمن. آنجا که سمن روید. (ناظم الاطباء) :
شهریاری که خلاف تو کند زود فتد
از سمن زار بخارستان وز کاخ بکاز.
فرخی.
از کوه تا بکوه بنفشه ست و شنبلید
از پشته تا به پشته سمن زار و لاله زار.
فرخی.
گل بیند چندان و سمن بیند چندان
چندانکه بگلزار ندیده ست و سمن زار.
منوچهری.
بسمن زار درون لالۀ نعمان بسیار
چون دوات بسدین است خراسانی وار.
منوچهری.
زدوده تیغ گهروار رنگ داده بخون
بنفشه زار و سمن زار و لاله زار تو باد.
سوزنی.
کو تذروان بزم و کوثر جام
کز سمن زار بشکفد گلزار.
خاقانی.
خوابگهی بود سمن زار او
خواب کن نرگس بیدار او.
نظامی.
عیش است بر کنار سمن زار خواب صبح
نی در کناریار سمن بوی خوشتر است.
سعدی.
روان گوشه گیران راجبینش طرفه گلزاری است
که برطرف سمن زارش همی گردد چمان ابرو.
حافظ.
سمن زار گشته دیار سلاحف
چمنزار گشته وجار ثعالب.
حسن متکلم

لغت نامه دهخدا

نخل زار

(نَ)

نخلستان. آنجا که نخل بسیار باشد. که خرمابن بسیار دارد:
گر رطب رنگ ناگرفته شد از نخل
نخل کیانی به نخل زار بماند.
خاقانی

لغت نامه دهخدا

نمک لان

(نَ مَ)

نمک زار. نمک لاخ. (فرهنگ فارسی معین) :
در نمک لان چون خر مرده فتاد
آن خری و مردگی یکسو نهاد.
مولوی (مثنوی چ نیکلسون دفتر 2 بیت 1344)

لغت نامه دهخدا

نمک لان

(نَ مَ)

دهی است از دهستان ده پیر از بخش حومه شهرستان خرم آباد، در 19هزارگزی شمال خرم آباد واقع است و 240 تن سکنه دارد. آبش از چشمه و چاه، محصولش غلات و لبنیات، شغل اهالی زراعت و گله داری و فرش بافی است. معدن نمکی در این ده وجود دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

نمک داغ

(نَ مَ)

نمک که آن را حرارت دهند و در کیسه ای کنند و برای رفع بعض سردردها آن کیسه را بر سر نهند

لغت نامه دهخدا

نمک لاخ

(نَ مَ)

نمک زار. نمکستان: این بحیره (بختگان) نمک لاخ است و دور آن بیست فرسنگ است. (فارسنامۀ ابن بلخی ص 153). این بحیره میان شیراز و سروستان است، نمک لاخی است. (فارسنامۀ ابن بلخی ص 152). منزل دوازدهم بر کنار نمک لاخ سیرجان ده فرسنگ. (فارسنامۀ ابن بلخی ص 162)

لغت نامه دهخدا

نمک کور

(نَ مَ)

دهی است از دهستان کزاز پائین بخش سربند شهرستان اراک، در 18هزارگزی شمال شرقی آستانه واقع است و 2232 تن سکنه دارد. آبش از قنات، محصولش غلات و بنشن و کشمش و چغندر قند و بادام، شغل مردمش زراعت و قالی بافی است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)

لغت نامه دهخدا

نمک زده

(فَ / فِ کَ)

نمکین. دارای نمک. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

نمک بار

(سِ)

نمک ریز. نمک افشان. که نمک فروریزد.
- نمک بار شدن، گریان شدن. اشک فروریختن. نمک انگیز شدن:
چو ابر از شوربختی شد نمک بار
دل از شیرین شورانگیز بردار.
نظامی

لغت نامه دهخدا

نمک دار

(شِ)

خوش نمک. بانمک. کمی شور، ملیح. باملاحت. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

نمک زدن

(غُ غُ دَ)

نمک پاشیدن:
کوته ز شوربختی ما شد شب وصال
چندانکه زد نمک دل ما بر کباب صبح.
نعمت خان (از آنندراج).
این چه نمک بود به داغم زدی
بوی بهاری به دماغم زدی.
وحید (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

نمک کور

(نَ مَ)

ناسپاس. کافرنعمت. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا